روستای دمیلو در ۴۵ کیلومتری غرب بندر عباس از توابع دهستان گچین در جاده ی بندر عباس-خمیر واقع شده است. جمعیت این روستا در حدود ۱۳۰۰ نفر می باشد .
روستای دمیلو دارای دو مقطع تحصیلی (دبستان و راهنمایی) میباشد.که در دبستان بعثت دانش آموزان در شیفت صبح و در مدرسه راهنمایی پرورش در دو شیفت صبح و بعدازظهر بعلت جدا بودن پسران ودختران تدریس می شود. روستای دمیلو روستای نسبتا کوچکی است و جالب اینکه کل اهالی روستا باهم فامیل هستند. شغل 80% اهالی کارگری است که در مجتمع کشتی سازی که 20 کیلومتری جنوب روستا و اسکله شهید رجایی مشغول به کار هستند. 20% دیگر اهالی به شغل آزاد ودیگر مشاغل مشغول هستند.
موقعیت جغرافیایی:
از طرف شمال : روستای انگوران
از طرف جنوب : کوه گچین و پدافند هوایی ارتش (گلالی)
از طرف شرق : روستای سودرو
از طرف غرب : روستای گرشیخ و درگور
از طرف شمال شرق : روستای کشار
از طرف شمال غرب : روستای آرابی از طرف جنوب شرق :روستای مغ احمد
از طرف جنوب غرب : روستای کلمتلی
گویش مردم روستا:
گفتار و گویش مردم روستای دمیلو که زبان مشترک آنها و اهالی اصیل بندرعباس است این زبان و یا در واقع لهجه بندری که یکی از لهجه های منشعب از زبان فارسی است این لهجه که به صورت یک زبان خاص نمود پیدا کرده به ادبیات فارسی دری بیشتر شباهت دارد به گونه ای که در ادای گفتارشان از یک زبان دارای افعال بیشتر امری و مخاطب گونه استفاده می کنند بعضی از کلمات و اصطلاحات آن خاص این منطقه است که در هیچ کجای ایران و من حیث المجموع در کل ادبیات ایران پیدا نمی شود هر از چند گاهی و به صورت نادر بعضی از کلمات انگلیسی هم به خاطر مراودات تجاری در خلیج فارس و بعضا شبه قاره هند وارد این زبان شده است به هر تقدیر گویش مردم این روستا را باید یکی از اصیل ترین گویش قدیمی در بندرعباس و گامبرون و یا جرون سابق دانست و آن هم به دلیل این است که در این روستا به غیر از چند رهگذر و مسافر موقت در روستا قوم و یا مردمی وارد نشده که زبان این مردم را تغییر دهند در بندرعباس این لهجه اصیل را فقط می توان در میان ساکنین محله خواجه عطاء و آن هم قدیمی های این محله جستجو کرد.
کدام را انتخاب می کنید؟
